محصولات
کیت تشخیص لپتوسپیرا IgM آنتی‌بادی سگ Lifecosm
کیت تست IgM لپتوسپیرا
| کیت تست سگ لپتوسپیرا IgM Ab | |
| شماره کاتالوگ | RC-CF13 |
| خلاصه | تشخیص آنتی‌بادی‌های اختصاصی IgM لپتوسپیرا ظرف 10 دقیقه |
| اصل | سنجش ایمونوکروماتوگرافی یک مرحله‌ای |
| اهداف تشخیص | آنتی‌بادی‌های IgM لپتوسپیرا |
| نمونه | خون کامل، سرم یا پلاسمای سگ |
| زمان خواندن | ۱۰ تا ۱۵ دقیقه |
| حساسیت | ۹۷.۷٪ در مقابل MAT برای IgM |
| ویژگی | ۱۰۰.۰٪ در مقابل MAT برای IgM |
| مقدار | ۱ جعبه (کیت) = ۱۰ دستگاه (بسته‌بندی تکی) |
| فهرست مطالب | کیت آزمایش، لوله‌ها، قطره‌چکان‌های یکبار مصرف |
| احتیاط | ظرف 10 دقیقه پس از باز شدن استفاده شود. مقدار مناسبی از نمونه (0.01 میلی لیتر از قطره چکان) استفاده شود. در صورت نگهداری در شرایط سرد، پس از 15 تا 30 دقیقه در دمای اتاق استفاده شود. نتایج آزمایش پس از 10 دقیقه نامعتبر تلقی می‌شود. |
اطلاعات
لپتوسپیروز یک بیماری عفونی است که توسط باکتری‌های اسپیروکت ایجاد می‌شود. لپتوسپیروز که بیماری ویل نیز نامیده می‌شود. لپتوسپیروز یک بیماری مشترک بین انسان و دام با اهمیت جهانی است که در اثر عفونت با سرووارهای آنتی‌ژنی متمایز از گونه Leptospira interrogans sensu lato ایجاد می‌شود. حداقل سرووارهای
۱۰ سرووار در سگ‌ها از همه مهم‌تر هستند. سرووارهای مؤثر در لپتوسپیروز سگ‌ها عبارتند از: کانیکولا، ایکتروهموراژیه، گریپوتیفوزا، پومونا، براتیسلاوا که به سروگروه‌های کانیکولا، ایکتروهموراژیه، گریپوتیفوزا، پومونا، استرالیس تعلق دارند.
علائم
وقتی علائم بروز می‌کنند، معمولاً بین ۴ تا ۱۲ روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر می‌شوند و می‌توانند شامل تب، کاهش اشتها، ضعف، استفراغ، اسهال و درد عضلانی باشند. برخی از سگ‌ها ممکن است علائم خفیفی داشته باشند یا اصلاً هیچ علامتی نداشته باشند، اما موارد شدید می‌تواند کشنده باشد.
عفونت در درجه اول کبد و کلیه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین در موارد جدی، می‌تواند زردی ایجاد شود. معمولاً زردی در سفیدی چشم سگ‌ها بیشتر مشهود است. زردی نشان‌دهنده وجود هپاتیت در نتیجه تخریب سلول‌های کبدی توسط باکتری است. در موارد نادر، لپتوسپیروز همچنین می‌تواند باعث نارسایی حاد ریوی و خونریزی تنفسی شود.
تشخیص و درمان
وقتی یک حیوان سالم در تماس با باکتری لپتوسپیرا قرار می‌گیرد، سیستم ایمنی آن آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که مختص آن باکتری‌ها هستند. آنتی‌بادی‌های علیه لپتوسپیرا، باکتری‌ها را هدف قرار داده و از بین می‌برند. بنابراین، آنتی‌بادی‌ها توسط آزمایش تشخیصی آزمایش می‌شوند. استاندارد طلایی برای تشخیص لپتوسپیروز، آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی (MAT) است. MAT بر روی یک نمونه خون ساده انجام می‌شود که به راحتی توسط دامپزشک قابل تهیه است. نتیجه آزمایش MAT آن سطح آنتی‌بادی‌ها را نشان می‌دهد. علاوه بر این، از کیت سریع ELISA، PCR و کیت تشخیص سریع لپتوسپیروز استفاده شده است. به طور کلی، سگ‌های جوان‌تر نسبت به حیوانات مسن‌تر به طور جدی‌تری تحت تأثیر قرار می‌گیرند، اما هرچه لپتوسپیروز زودتر تشخیص داده و درمان شود، شانس بهبودی بیشتر است. لپتوسپیروز با آموکسی‌سیلین، اریترومایسین، داکسی‌سایکلین (خوراکی) و پنی‌سیلین (وریدی) درمان می‌شود.
پیشگیری
معمولاً، پیشگیری از لپتوسپیروز با واکسیناسیون انجام می‌شود. واکسن محافظت ۱۰۰٪ ایجاد نمی‌کند. دلیل این امر وجود گونه‌های مختلف لپتوسپیروز است. انتقال لپتوسپیروز از سگ‌ها از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با بافت‌ها، اندام‌ها یا ادرار آلوده حیوانات است. بنابراین، اگر در مورد احتمال قرار گرفتن در معرض لپتوسپیروز با حیوان آلوده نگرانی دارید، همیشه با دامپزشک خود تماس بگیرید.
