شماره کاتالوگ | RC-CF02 |
خلاصه | تشخیص آنتی ژن های اختصاصی پاروویروس سگ در عرض 10 دقیقه |
اصل | سنجش ایمونوکروماتوگرافی یک مرحله ای |
اهداف شناسایی | آنتی ژن های پاروویروس سگ (CPV). |
نمونه | مدفوع سگ |
زمان خواندن | 5 تا 10 دقیقه |
حساسیت | 99.1 درصد در مقابل PCR |
اختصاصی | 100.0 درصد در مقابل PCR |
تعداد | 1 جعبه (کیت) = 10 دستگاه (بسته بندی جداگانه) |
فهرست | کیت تست، بطری های بافر، قطره چکان های یکبار مصرف، و سواب های پنبه ای |
ذخیره سازی | دمای اتاق (در 2 تا 30 درجه سانتیگراد) |
انقضاء | 24 ماه پس از ساخت |
احتیاط | 10 دقیقه پس از باز کردن استفاده شوداستفاده از مقدار مناسب نمونه (0.1 میلی لیتر قطره چکان)اگر در شرایط سرد نگهداری می شوند، بعد از 15 تا 30 دقیقه در RT استفاده کنید نتایج آزمایش را بعد از 10 دقیقه نامعتبر در نظر بگیرید |
در سال 1978 ویروسی شناخته شد که سگ ها را بدون توجه به آن آلوده می کرد
سن برای آسیب به سیستم روده، گلبول های سفید و ماهیچه های قلبی.بعدها، ویروس به عنوان پاروویروس سگ تعریف شد.از آن به بعد،
شیوع این بیماری در سراسر جهان رو به افزایش بوده است.
این بیماری از طریق تماس مستقیم بین سگ ها منتقل می شود، به ویژه در مکان هایی مانند مدرسه آموزش سگ، پناهگاه حیوانات، زمین بازی و پارک و غیره. حتی اگر پاروویروس سگ حیوانات دیگر و انسان ها را آلوده نمی کند، سگ ها می توانند توسط آنها آلوده شوند.محیط عفونت معمولاً مدفوع و ادرار سگ های آلوده است.
پاروویروس سگ.میکروگراف الکترونی توسط سی بوخن-آزموند.http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/50110000.htm
اولین علائم عفونت شامل افسردگی، کاهش اشتها، استفراغ، اسهال شدید و افزایش دمای راست روده است.علائم 5 تا 7 روز پس از عفونت رخ می دهد.
مدفوع سگ های آلوده به رنگ خاکستری روشن یا زرد می شود.
در برخی موارد، مدفوع مایع مانند با خون را می توان نشان داد.استفراغ و اسهال باعث کم آبی بدن می شود.بدون درمان، سگ هایی که از آنها رنج می برند می توانند از تناسب اندام بمیرند.سگ های آلوده معمولاً 48 تا 72 ساعت پس از بروز علائم می میرند.یا می توانند بدون عارضه از بیماری بهبود یابند.
در گذشته، بیشتر توله سگ های زیر 5 ماه و 2 تا 3 درصد از سگ های بالغ بر اثر این بیماری می مردند.با این حال، میزان مرگ و میر به دلیل واکسیناسیون به شدت کاهش یافته است.با این وجود، توله سگهای کوچکتر از 6 ماه در خطر ابتلا به ویروس هستند.
علائم مختلفی از جمله استفراغ و اسهال علائمی هستند که در تشخیص سگ های بیمار استفاده می شوند.انتقال سریع در مدت زمان کوتاه این احتمال را افزایش می دهد که پاروویروس سگ عامل عفونت باشد.در این صورت، بررسی مدفوع سگ های بیمار می تواند علت را آشکار کند.این تشخیص در بیمارستان های حیوانات یا مراکز بالینی انجام می شود.
تاکنون هیچ داروی خاصی برای از بین بردن همه ویروس ها در سگ های آلوده وجود ندارد.بنابراین، درمان زودهنگام در درمان سگ های آلوده بسیار مهم است.به حداقل رساندن اتلاف الکترولیت و آب برای جلوگیری از کم آبی مفید است.استفراغ و اسهال باید کنترل شود و آنتی بیوتیک به سگ بیمار تزریق شود تا از عفونت دوم جلوگیری شود.مهمتر از آن، توجه دقیق باید به سگ های بیمار شود.
سگ با اسهال شدید خونی که مشخصه آنتریت شدید پاروویروس است.
روده کوچک در کالبد شکافی سگی که به طور ناگهانی بر اثر انتریت پاروویروس مرد.
صرف نظر از سن، همه سگ ها باید علیه پاروویروس سگ ها واکسینه شوند.واکسیناسیون مداوم زمانی که ایمنی سگ ها مشخص نیست ضروری است.
تمیز کردن و استریل کردن لانه و اطراف آن بسیار مهم است
در جلوگیری از انتشار ویروس ها
مراقب باشید که سگ های شما با مدفوع سگ های دیگر تماس نگیرند.
برای جلوگیری از آلودگی، تمام مدفوع باید به درستی مدیریت شود.این تلاش باید با مشارکت همه مردم برای حفظ پاکیزگی محله انجام شود.
علاوه بر این، مشاوره با متخصصانی مانند دامپزشکان در پیشگیری از این بیماری ضروری است.