کیت تست لیشمانیا Ab | |
شماره کاتالوگ | RC-CF24 |
خلاصه | تشخیص آنتیبادیهای اختصاصی لیشمانیاظرف ۱۰ دقیقه |
اصل | سنجش ایمونوکروماتوگرافی یک مرحلهای |
اهداف تشخیص | آنتی بیوهای L. chagasi، L. infantum و L. donovani |
نمونه | خون کامل، سرم یا پلاسمای سگ |
زمان خواندن | ۵ تا ۱۰ دقیقه |
حساسیت | ۹۸.۹٪ در مقابل IFA |
ویژگی | ۱۰۰.۰٪ در مقابل IFA |
حد تشخیص | تیتر IFA 1/32 |
مقدار | ۱ جعبه (کیت) = ۱۰ دستگاه (بستهبندی تکی) |
فهرست مطالب | کیت آزمایش، بطری بافر و قطرهچکانهای یکبار مصرف |
ذخیرهسازی | دمای اتاق (در دمای ۲ تا ۳۰ درجه سانتیگراد) |
انقضا | ۲۴ ماه پس از تولید |
احتیاط | ظرف 10 دقیقه پس از باز شدن استفاده شود. مقدار مناسبی از نمونه (0.01 میلی لیتر از قطره چکان) استفاده شود. در صورت نگهداری در شرایط سرد، پس از 15 تا 30 دقیقه در دمای اتاق استفاده شود. نتایج آزمایش پس از 10 دقیقه نامعتبر تلقی میشود. |
لیشمانیوز یک بیماری انگلی مهم و شدید در انسان، سگ و گربه است. عامل لیشمانیوز یک انگل تک یاختهای است و به کمپلکس لیشمانیا دونوانی تعلق دارد. این انگل به طور گسترده در کشورهای معتدل و نیمهگرمسیری جنوب اروپا، آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی پراکنده است. لیشمانیا دونوانی اینفانتوم (L. infantum) مسئول بیماری گربه و سگ در جنوب اروپا، آفریقا و آسیا است. لیشمانیوز سگ یک بیماری سیستمیک شدید و پیشرونده است. همه سگها پس از تلقیح با انگلها دچار بیماری بالینی نمیشوند. ایجاد بیماری بالینی به نوع پاسخ ایمنی که حیوانات دارند بستگی دارد.
علیه انگلها.
در سگ
تظاهرات احشایی و پوستی ممکن است همزمان در سگها یافت شوند؛ برخلاف انسانها، سندرمهای پوستی و احشایی جداگانه مشاهده نمیشوند. علائم بالینی متغیر هستند و میتوانند از سایر عفونتها تقلید کنند. عفونتهای بدون علامت نیز میتوانند رخ دهند. علائم احشایی معمول ممکن است شامل تب (که میتواند متناوب باشد)، کمخونی، لنفادنوپاتی، اسپلنومگالی، بیحالی، کاهش تحمل ورزش، کاهش وزن و کاهش اشتها باشد. علائم احشایی کمتر شایع شامل اسهال، استفراغ، ملنا، گلومرولونفریت،
نارسایی کبد، خونریزی از بینی، پرادراری-پرنوشی، عطسه، لنگش (به دلیل
پلی آرتریت یا میوزیت)، آسیت و کولیت مزمن.
در گربه سانان
گربهها به ندرت آلوده میشوند. در بیشتر گربههای آلوده، ضایعات محدود به زخمهای پوستی دلمهدار است که معمولاً روی لبها، بینی، پلکها یا لاله گوش یافت میشوند. ضایعات و علائم احشایی نادر است.
چرخه زندگی در دو میزبان تکمیل میشود. یک میزبان مهرهدار و یک میزبان بیمهره (پشه خاکی). پشه خاکی ماده از میزبان مهرهدار تغذیه میکند و آماستیگوتها را میبلعد. پروماستیگوتهای تاژکدار در حشره ایجاد میشوند. پروماستیگوتها در حین تغذیه پشه خاکی به میزبان مهرهدار تزریق میشوند. پروماستیگوتها به آماستیگوت تبدیل میشوند و عمدتاً در ماکروفاژها تکثیر میشوند. تکثیر در ماکروفاژهای
پوست، مخاط و احشاء، به ترتیب باعث لیشمانیوز جلدی، مخاطی و احشایی میشود.
در سگها، لیشمانیوز معمولاً با مشاهده مستقیم انگلها، با استفاده از گیمسا یا رنگآمیزیهای سریع اختصاصی، در اسمیر از غدد لنفاوی، طحال یا آسپیراسیون مغز استخوان، بیوپسی بافت یا خراشهای پوستی از ضایعات تشخیص داده میشود. ارگانیسمها همچنین ممکن است در ضایعات چشمی، به ویژه در گرانولومها، یافت شوند. آماستیگوتها انگلهای گرد تا بیضی شکل هستند که دارای هسته بازوفیلی گرد و یک کینتوپلاست کوچک میلهای شکل میباشند. آنها در ماکروفاژها یافت میشوند یا از سلولهای پاره شده آزاد میشوند. ایمونوهیستوشیمی و واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR)
از تکنیکها نیز استفاده میشود.
داروهایی که بیشتر مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از: مگلومین آنتیمونات همراه با آلوپورینول، آمینوزیدین و اخیراً آمفوتریسین B. همه این داروها نیاز به رژیم دوز چندگانه دارند و این به وضعیت بیمار و همکاری صاحب حیوان بستگی دارد. پیشنهاد میشود که درمان نگهدارنده با آلوپورینول ادامه یابد، زیرا در صورت قطع درمان، نمیتوان اطمینان حاصل کرد که سگها دوباره به بیماری مبتلا نمیشوند. استفاده از قلادههای حاوی حشرهکش، شامپو یا اسپریهای مؤثر برای محافظت از سگها در برابر گزش پشه خاکی باید به طور مداوم برای همه بیماران تحت درمان استفاده شود. کنترل ناقل یکی از مهمترین جنبههای کنترل بیماری است.
پشه خاکی در برابر همان حشرهکشهایی که ناقل مالاریا است، آسیبپذیر است.