همانطور که هر صاحب حیوان خانگی می‌داند، شما با حیوان خانگی مورد علاقه‌تان پیوند عاطفی محکمی برقرار می‌کنید. با سگ گپ می‌زنید، با همسترتان مخالفت می‌کنید و رازهایی را به طوطی‌تان می‌گویید که هرگز به هیچ کس دیگری نمی‌گویید. و در حالی که بخشی از شما گمان می‌کند که کل این تلاش ممکن است کاملاً بی‌معنی باشد، بخش دیگری از شما مخفیانه امیدوار است که حیوان خانگی محبوبتان به نحوی شما را درک کند.
اما حیوانات چه چیزی و چقدر می‌فهمند؟ برای مثال، شما می‌دانید که یک حیوان قادر به تجربه لذت است، اما آیا آنها طنز را تجربه می‌کنند؟ آیا دسته عشق پشمالوی شما می‌تواند یک شوخی را بفهمد یا وقتی یک شیء سنگین روی انگشت پایتان می‌افتد، جلوی خنده‌تان را بگیرد؟ آیا سگ‌ها یا گربه‌ها یا هر حیوانی مانند ما می‌خندند؟ چرا می‌خندیم؟ دلایلی که انسان‌ها خنده را در خود پرورش داده‌اند، تا حدودی یک راز است. هر انسانی روی کره زمین، صرف نظر از زبانی که صحبت می‌کند، این کار را انجام می‌دهد و همه ما آن را ناخودآگاه انجام می‌دهیم. این کار فقط از اعماق درون ما می‌جوشد و ما نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم. این کار مسری، اجتماعی و چیزی است که ما قبل از اینکه بتوانیم صحبت کنیم، آن را توسعه می‌دهیم. تصور می‌شود که این کار برای ایجاد یک عنصر پیوند دهنده بین افراد وجود دارد، در حالی که نظریه دیگری بیان می‌کند که در ابتدا به عنوان یک صدای هشدار دهنده برای برجسته کردن چیزهای نامتجانس، مانند ظاهر شدن ناگهانی یک ببر دندان خنجری، سرچشمه گرفته است. بنابراین، در حالی که ما نمی‌دانیم چرا این کار را می‌کنیم، می‌دانیم که این کار را انجام می‌دهیم. اما آیا حیوانات می‌خندند، و اگر نه، چرا نه؟
میمون‌های شیطون قابل درک است که چون شامپانزه‌ها، گوریل‌ها، بونوبوها و اورانگوتان‌ها نزدیکترین خویشاوندان حیوانی ما هستند، در طول بازی‌های تعقیب و گریز یا وقتی قلقلک داده می‌شوند، از روی لذت صداهایی از خود تولید می‌کنند. این صداها بیشتر شبیه نفس نفس زدن هستند، اما جالب اینجاست که میمون‌هایی که به ما نزدیک‌ترند، مانند شامپانزه‌ها، صداهایی از خود نشان می‌دهند که به راحتی با خنده انسان قابل تشخیص است تا گونه‌های دورتری مانند اورانگوتان که صداهای شاد آنها کمترین شباهت را به ما دارد.
این واقعیت که این صداها هنگام محرک‌هایی مانند قلقلک دادن منتشر می‌شوند، نشان می‌دهد که خنده قبل از هر نوع گفتاری تکامل یافته است. گزارش شده است که کوکو، گوریل معروفی که از زبان اشاره استفاده می‌کرد، زمانی بند کفش‌های نگهبان خود را به هم گره زد و سپس با اشاره گفت «منو دنبال کن» که به طور بالقوه توانایی شوخی کردن را نشان می‌دهد.
کلاغ‌های قارقار کننده اما در مورد شاخه‌ای کاملاً متفاوت از دنیای حیوانات مانند پرندگان چطور؟ مطمئناً چند پرنده‌ی باهوش که خود را به جای پرندگان جا می‌زنند مانند مرغ مینا و کاکادو دیده شده است که خنده را تقلید می‌کنند و برخی طوطی‌ها حتی حیوانات دیگر را اذیت می‌کنند، گزارش‌هایی از سوت زدن و گیج کردن سگ خانواده توسط یک پرنده، صرفاً برای سرگرمی خود، وجود دارد. کلاغ‌ها و سایر کلاغ‌ها به استفاده از ابزارهایی برای یافتن غذا و حتی کشیدن دم شکارچیان معروف هستند. تصور می‌شد که این کار صرفاً برای پرت کردن حواس آنها هنگام دزدیدن غذا است، اما اکنون مشاهده شده است که این کار زمانی انجام می‌شود که غذایی وجود ندارد، که نشان می‌دهد پرنده این کار را فقط برای سرگرمی انجام داده است. بنابراین ممکن است برخی از پرندگان حس شوخ طبعی داشته باشند و حتی بخندند، اما ما هنوز نتوانسته‌ایم آن را شناسایی کنیم.
شوخ‌طبعی حیوانی موجودات دیگری نیز به خندیدن معروف هستند، مانند موش‌ها که وقتی در نواحی حساس مانند پشت گردن قلقلک داده می‌شوند، «جیرجیر» می‌کنند. به نظر می‌رسد دلفین‌ها هنگام بازی و دعوا صداهای شادی از خود ساطع می‌کنند که نشان می‌دهد این رفتار برای اطرافیانشان تهدیدآمیز نیست، در حالی که فیل‌ها اغلب هنگام بازی شیپور می‌زنند. اما اثبات اینکه آیا این رفتار با خنده انسان قابل مقایسه است یا فقط صدایی است که حیوان دوست دارد در موقعیت‌های خاص ایجاد کند، عملاً غیرممکن است.
نفرت از حیوانات خانگی خب، حیوانات خانگی خانه‌هایمان چطور؟ آیا آنها قادر به خندیدن به ما هستند؟ شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد سگ‌ها وقتی از خودشان لذت می‌برند، نوعی خنده ایجاد کرده‌اند که شبیه نفس نفس زدن اجباری است که از نظر بافت صوتی با نفس نفس زدن معمولی که برای کنترل دما استفاده می‌شود، متفاوت است. از سوی دیگر، تصور می‌شد که گربه‌ها به عنوان یک عامل بقا در طبیعت، طوری تکامل یافته‌اند که هیچ احساسی نشان ندهند. بدیهی است که خرخر کردن می‌تواند نشان دهنده رضایت گربه باشد، اما خرخر کردن و میومیو کردن می‌توانند برای نشان دادن موارد دیگری نیز استفاده شوند.
به نظر می‌رسد گربه‌ها از انجام انواع رفتارهای شیطنت‌آمیز لذت می‌برند، اما این می‌تواند صرفاً تلاشی برای جلب توجه باشد تا نشان دادن جنبه طنزآمیز آنها. بنابراین، تا آنجا که علم می‌گوید، به نظر می‌رسد که گربه‌ها قادر به خندیدن نیستند و می‌توانید از این که بدانید گربه‌تان به شما نمی‌خندد، خیالتان راحت باشد. اگرچه، اگر آنها تا به حال توانایی انجام این کار را به دست آورده باشند، گمان می‌کنیم که این کار را می‌کردند.
این مطلب از اخبار بی‌بی‌سی گرفته شده است.
زمان ارسال: ۱۹ اکتبر ۲۰۲۲